رباعی شمارهٔ ۲۰

وحشی / گزیده اشعار / رباعیات

وحشی که همیشه میل ساغر دارد
جز باده کشی چه کار دیگر دارد
پیوسته کدویش ز می ناب پر است
یعنی که مدام باده در سر دارد