رباعی شمارهٔ ۳۴۲

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

ای بی تو دلیل اشهب و ادهم تو
اقبال فرو شد که برآمد دم تو
دیوانه شدست عقل در ماتم تو
جان چیست که خون نگرید اندر غم تو