رباعی شمارهٔ ۲۴۸

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

آن روز که شیر خوردم از دایهٔ عشق
از صبر غنی شدم به سرمایهٔ عشق
دولت که فگند بر سرم سایهٔ عشق
بر من به غلط ببست پیرایهٔ عشق