رباعی شمارهٔ ۱۷۹

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

روزی که بتم ز فوطه رخ بنماید
با فوطه هزار جان ز تن برباید
در فوطه بتا خمش ازین به باید
عاشق کش فوطه پوش نیکو ناید