رباعی شمارهٔ ۱۷۸

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

گاهی فلکم گریستن فرماید
ناخفته دو چشم را عنا فرماید
گاهیم به درد خنده لب بگشاید
گوید ز بدی خنده نیاید آید