رباعی شمارهٔ ۱۷

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

گفتی که کیت بینم ای در خوشاب
دریاب مرا و خویشتن را دریاب
کایام چنان بود که شبها گذرد
کز دور خیال هم نبینیم به خواب