رباعی شمارهٔ ۸۷

سعدی / دیوان اشعار / رباعیات

منعم که به عیش می‌رود روز و شبش
نالیدن درویش نداند سببش
بس آب که می‌رود به جیحون و فرات
در بادیه تشنگان به جان در طلبش