رباعی شمارهٔ ۱۰۱

سعدی / دیوان اشعار / رباعیات

آن دوست که دیدنش بیارید چشم
بی‌دیدنش از دیده نیاساید چشم
ما را ز برای دیدنش باید چشم
ور دوست نبینی به چه کار آید چشم