رباعی شمارهٔ ۷۹

اوحدی / دیوان اشعار / رباعیات

مه روی ترا ز مهر مه میداند
کز نور تو شب رهی بده میداند
سیب ذقنت متاز، گو: اسب جمال
کان بازی را رخ تو به میداند