رباعی شمارهٔ ۹۹۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن دل که من آن خویش پنداشتمش
بالله بر هیچ دوست نگذاشتمش
بگذاشت بتا مرا و آمد بر تو
نیکو دارش که من نکو داشتمش