رباعی شمارهٔ ۹۷۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آمد آمد ترش ترش یعنی بس
میپندارد که من بترسم ز عسس
آن مرغ دلی که نیست در بند قفس
او را تو مترسان که نترسد از کس