رباعی شمارهٔ ۹۵۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

درد تو علاج کس پذیرد هرگز
یا از تو مراد میگریزد هرگز
گفتی که نهال صبر در دل کشتی
گیرم که بکاشتم بگیرد هرگز؟