رباعی شمارهٔ ۸۲۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

من بی‌خبرم خدای خود میداند
کاندر دل من مرا چه میخنداند
باری دل من شاخ گلی را ماند
کش باد صبا بلطف می‌افشاند