رباعی شمارهٔ ۷۸۵

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید
ور فاش کنم حسود در چنگ آید
پرهیز کنم که شیشه بر سنگ آید
گوئی که ز عشق ما ترا ننگ آید