رباعی شمارهٔ ۷۷۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

غم کیست که گرد دل مردان گردد
غم گرد فسردگان و سردان گردد
اندر دل مردان خدا دریائیست
کز موج خوشش گنبد گردان گردد