رباعی شمارهٔ ۷۴۹

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

صبح آمد و وقت روشنائی آمد
شبخیزان را دم جدائی آمد
آن چشم چو پاسبان فروبست بخواب
وقت هوس شکر ربائی آمد