رباعی شمارهٔ ۶۹۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دل را بدهم پند که عمدا نرود
پیش بت شنگ من از آنجا نرود
لب می‌گزد آن بت که کجا افتادی
او کیست که باشد که رود یا نرود