رباعی شمارهٔ ۶۵۳

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

خورشید مگر بسته به پیشت میرد
وان ماه جگر خسته به پیشت میرد
وان سرو و گل رسته به پیشت میرد
وین دلشده پیوسته به پیشت میرد