رباعی شمارهٔ ۵۰۶

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن یار که از طبیب دل برباید
او را دارو طبیب چون فرمایند
یک ذره ز حسن خویش اگر بنماید
والله که طبیب را طبیبی باید