رباعی شمارهٔ ۴۸۹

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
صد گونه زبانه بر زبانم بنهاد
چون شش جهتم شعلهٔ آتش بگرفت
آه کردم و دست بر دهانم بنهاد