رباعی شمارهٔ ۴۱۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
انصاف بده که نیک مردانه گرفت
از دل چو بماند دلبرش دست کشید
از جان چو بجست پای جانانه گرفت