رباعی شمارهٔ ۲۵۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

بگرفت دلت زانکه ترا دل نگرفت
وآنرا که گرفت دل غم گل نگرفت
باری دل من جز صفت گل نگرفت
بی‌حاصلیم جز ره حاصل نگرفت