رباعی شمارهٔ ۲۳۳

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

با عشق نشین که گوهر کان تو است
آنکس را جو که تا ابد آن تو است
آنرا بمخوان جان که غم جان تو است
بر خویش حرام کن اگر نان تو است