رباعی شمارهٔ ۲۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای در سر زلف تو پریشانیها
واندر لب لعلت شکرافشانیها
گفتی ز فراق ما پشیمان گشتی
ای جان چه پشیمان که پشیمانیها