رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی
آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند
ور نی خود را به رایگان کشته‌امی