رباعی شمارهٔ ۱۸۷۶

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دوش آمد آن خیال تو رهگذری
گفتم بر ما باش ز صاحب نظری
تا صبح دو چشم من بگفتش بتری
مهمان منی به آب چندانکه خوری