رباعی شمارهٔ ۱۸۶۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

در عشق تو خون دیده بارید بسی
جان در تن من ز غم بنالید بسی
آگاه نی ز حالم ای جان جهان
چرخم به بهانه تو مالید بسی