رباعی شمارهٔ ۱۸۰۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

بنمای به من رخت بکن مردمی
تا لاف زنم که دیده‌ام خرمی
ای جان جهان از تو چه باشد کمی
کز دیدن تو شاد شود آدمی