رباعی شمارهٔ ۱۷۹۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گر با همه‌ای چو بی منی بی‌همه‌ای
ور بی‌همه‌ای چو با منی با همه‌ای
در بند همه مباش، تو خود همه باش
آن دم داری که سخره‌ای دمدمه‌ای