رباعی شمارهٔ ۱۷۴۶

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای صاف که می شور و چنین می‌گردی
بنشین و مگرد اگر چنین می‌گردی
...
تو بر قدم باز پسین می‌گردی