رباعی شمارهٔ ۱۶۴۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

وه وه که به دیدار تو چونم تشنه
چندانکه ببینمت فزونی تشنه
من بندهٔ آن دو لعل سیراب توام
عالم همه زانست به خونم تشنه