رباعی شمارهٔ ۱۶۰۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای دوست مرا دمدمه بسیار مده
کاین دمدمه می‌خورد ز من هر که و مه
جان و سر تو که دم کنم پیش تو زه
کز دمدمهٔ گرم کنم آب کرده