رباعی شمارهٔ ۱۵۳۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای از دل و جان لطیفتر قالب تو
بسیار رهست از شکر تا لب تو
عمریست که آفتاب و مه میگردند
روزان و شبان در آرزوی شب تو