رباعی شمارهٔ ۱۴۷۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دلها مثل رباب و عشق تو کمان
زامد شد این کمانچه دلها نالان
وانگه عمل کمان به مو وابسته است
گر مو شود اندیشه نگنجد به میان