رباعی شمارهٔ ۱۲۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن خواجه که بار او همه قند تر است
از مستی خود ز قند خود بیخبر است
گفتم که ازین شکر نصیبم ندهی
نی گفت ندانست که آن نیشکر است