رباعی شمارهٔ ۱۲۷۹

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گردان به هوای یار چون گردونیم
ایزد داند در این هوا ما چونیم
ما خیره که عاقلان چرا هشیارند
وانان حیران که ما چرا مجنونیم