رباعی شمارهٔ ۱۲۵۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
چون موج ز باد بود خود آشفتم
آشفته چو رعد سر دریا گفتم
چون ابر تهی بر لب دریا خفتم