رباعی شمارهٔ ۱۲۵۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

سر در خاک آستان تو نهم
دل در خم زلف دلستان تو نهم
جانم به لب آمده است لب پیش من آر
تا جان به بهانه در دهان تو نهم