رباعی شمارهٔ ۱۲۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است
انصاف بده چه لایق آن دهن است
شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز
این بی‌نمکی ز شور بختی منست