رباعی شمارهٔ ۱۱۹۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

تا چند چو دف دست ستمهات خورم
یا همچو رباب زخم غمهات خورم
گفتی که چو چنگ در برت بنوازم
من نای تو نیستم که دمهات خورم