رباعی شمارهٔ ۱۱۹۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

تا جان دارم بندهٔ مرجان توام
دل جمع از آن زلف پریشان توام
ای نای بنال مست افغان توام
وی چنگ خمش مشو که مهمان توام