رباعی شمارهٔ ۱۱۸

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن بت که جمال و زینت مجلس ماست
در مجلس ما نیست ندانیم کجاست
سرویست بلند و قامتی دارد راست
کز قامت او قیامت از ما برخاست