رباعی شمارهٔ ۱۱۶۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

با درد بساز چون دوای تو منم
در کس منگر که آشنای تو منم
گر کشته شوی مگو که من کشته شدم
شکرانه بده که خونبهای تو منم