رباعی شمارهٔ ۱۱۵

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آسوده کسی که در کم و بیشی نیست
در بند توانگری و درویشی نیست
فارغ ز غم جهان و از خلق جهان
با خویشتنش بدرهٔ خویشی نیست