رباعی شمارهٔ ۱۱۱۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن خوش سخنان که ما بگفتیم به هم
در دل دارد نهفته این چرخ به خم
یکروز چو باران کند او غمازی
بر روید سر ماز صحن عالم