رباعی شمارهٔ ۱۰۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

شب گشت درین سینه چه سوز است عجب
می‌پندارم کاول روز است عجب
در دیدهٔ عشق می‌نگنجد شب و روز
این دیدهٔ عشق دیده دوز است عجب