رباعی شمارهٔ ۱۰۱۳

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای روی چو آفتاب تو شادی کش
وی موی تو سرمایه ده، جمله حبش
تنها تو خوشی و بس در این هر دو جهان
باقی تبع تواند گشته همه خوش