رباعی شمارهٔ ۱۰۰۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ناگه بزدم دست بسوی جیبش
سرمست شدم ز لذت آسیبش
دستم نرسید سوی جیبش اما
المنة الله که بر دم سیبش