رباعی شمارهٔ ۵

من همت باز دارم و کبر پلنگ
زان روی مرا نشست کوه آمد و سنگ
روزی، روزی گر دهدم چرخ دو رنگ
بر پر تذرو غلطم و سینهٔ رنگ