گزیدهٔ غزل ۵۳۳
چو روی او نگرم جن دهم که حیف بود
چنان جمالی و آنگه به رایگان دیدن
چو دوستان وفادار رخت بر بستند
جهان چگونه توان دید بی وفاداران
دلا بدانکه به تعبیر هم نمیارزد
جهان که صورت خواب است پیش بیداران